Czym różni się lakierowanie od lakowania zębów?

Nazwy tych dwóch zabiegów profilaktycznych brzmią bardzo podobnie, co często wprowadza pacjentów w błąd. Mimo że oba mają na celu ochronę przed próchnicą, ich działanie, przebieg i przeznaczenie są zupełnie inne. Wiedza o tym, czym różni się lakowanie od lakierowania zębów, jest ważna dla świadomego dbania o zdrowy uśmiech.

Lakierowanie zębów – na czym polega ten zabieg?

Podstawową różnicą między lakierowaniem a lakowaniem jest cel i mechanizm działania. Lakierowanie zębów to procedura chemiczna, której zadaniem jest wzmocnienie struktury szkliwa na całej jego powierzchni. Podczas zabiegu na oczyszczone i osuszone zęby nakłada się za pomocą małego pędzelka specjalny lakier fluorkowy. Preparat ten zawiera znacznie wyższe stężenie fluoru niż pasty do zębów czy płukanki dostępne w drogeriach. Po nałożeniu lakier zastyga, tworząc na zębach cienką warstwę, która przez wiele godzin uwalnia jony fluorkowe. Wnikają one w strukturę szkliwa, wzmacniając je i czyniąc bardziej odpornym na działanie kwasów produkowanych przez bakterie próchnicotwórcze.

Zabieg lakierowania zębów wspomaga proces remineralizacji, czyli naturalnej odbudowy drobnych uszkodzeń szkliwa. Procedura jest całkowicie bezbolesna i szybka – trwa zaledwie kilka minut. Po jej wykonaniu zaleca się powstrzymanie od jedzenia i picia przez około 1-2 godziny oraz unikanie mycia zębów do końca dnia. Ma to na celu zwiększenie czasu kontaktu fluoru z powierzchnią zębów, co przekłada się na wyższą skuteczność zabiegu. Regularne poddawanie się lakierowaniu zębów, zazwyczaj co 3-6 miesięcy, stanowi jeden z fundamentów profesjonalnej profilaktyki przeciwpróchniczej w nowoczesnej stomatologii.

Dla kogo przeznaczone jest lakierowanie zębów?

Zabieg fluoryzacji w formie lakierowania zębów jest zalecany pacjentom w każdym wieku, jednak istnieją grupy, dla których jest on szczególnie istotny:

• przede wszystkim dotyczy to dzieci, zarówno z uzębieniem mlecznym, jak i mieszanym. Szkliwo zębów mlecznych oraz świeżo wyrzniętych zębów stałych jest słabiej zmineralizowane i przez to bardziej podatne na rozwój próchnicy. Regularne lakierowanie zębów u najmłodszych pacjentów znacząco obniża ryzyko pojawienia się ubytków i pomaga zachować zdrowe zęby aż do ich fizjologicznej wymiany lub pełnego dojrzenia struktury szkliwa;
• lakierowanie zębów przynosi również wymierne korzyści osobom dorosłym. Jest to procedura rekomendowana pacjentom zmagającym się z nadwrażliwością zębów, ponieważ fluor pomaga zamknąć kanaliki zębinowe, ograniczając dolegliwości bólowe;
• zabieg ten jest także wskazany u osób z podwyższonym ryzykiem próchnicy, np. w trakcie leczenia ortodontycznego, kiedy utrzymanie idealnej higieny wokół zamków aparatu jest utrudnione;
• fluoryzacja jest również pomocna w przypadku odsłoniętych szyjek zębowych oraz u pacjentów ze skłonnością do powstawania ubytków, stanowiąc ważne uzupełnienie codziennej higieny.

Lakowanie zębów – fizyczna bariera dla próchnicy

Lakowanie, w odróżnieniu od lakierowania zębów, jest zabiegiem o charakterze mechanicznym. Jego celem nie jest chemiczne wzmocnienie całej powierzchni zęba, lecz fizyczne zabezpieczenie najbardziej newralgicznych miejsc. Procedura polega na wypełnieniu głębokich bruzd i szczelin, naturalnie występujących na powierzchniach żujących zębów trzonowych i przedtrzonowych, specjalnym materiałem zwanym lakiem szczelinowym. Te anatomiczne zagłębienia są często tak wąskie, że niemożliwe jest ich dokładne oczyszczenie za pomocą włosia szczoteczki do zębów, co stwarza idealne warunki do gromadzenia się resztek pokarmowych i rozwoju bakterii.

Lak szczelinowy tworzy gładką, szczelną powłokę, która uniemożliwia bakteriom i cukrom penetrację w głąb bruzd. Działa więc jak fizyczna bariera, izolując wrażliwe tkanki zęba od szkodliwych czynników zewnętrznych. Jest to najskuteczniejsza metoda zapobiegania próchnicy na powierzchniach żujących. Lakowanie nie wzmacnia struktury szkliwa w taki sposób jak fluoryzacja, ale za to stanowi realną, trwałą plombę profilaktyczną, chroniącą trudno dostępne miejsca przed atakiem próchnicy.

Lakierowanie a lakowanie zębów – najważniejsze różnice

Choć obie nazwy brzmią podobnie, lakierowanie zębów i lakowanie to dwie zupełnie inne procedury profilaktyczne. Lakierowanie to zabieg chemiczny, polegający na aplikacji lakieru z wysokim stężeniem fluoru na wszystkie powierzchnie zębów w celu ich wzmocnienia i remineralizacji. Działa na całe uzębienie, zwiększając jego odporność na kwasy. Z kolei lakowanie to zabieg mechaniczny, który polega na fizycznym uszczelnieniu bruzd i zagłębień na powierzchniach żujących zębów trzonowych i przedtrzonowych, aby uniemożliwić zaleganie w nich resztek pokarmu i rozwój bakterii.

Różnice widoczne są także we wskazaniach i częstotliwości wykonywania. Lakierowanie zębów jest zalecane pacjentom w każdym wieku, jako regularny element profilaktyki powtarzany co kilka miesięcy. Lakowanie natomiast wykonuje się głównie u dzieci i młodzieży, jednorazowo po wyrznięciu się zębów trzonowych, a jego trwałość sięga kilku lat. Oba zabiegi nie wykluczają się nawzajem, a wręcz doskonale uzupełniają. Zastosowanie obu metod profilaktycznych pozwala na kompleksową ochronę uzębienia przed próchnicą, zarówno na gładkich powierzchniach, jak i w trudno dostępnych bruzdach.